اسپکترومتر ICP برندهای معتبر

واژه طیف سنجی به طور گسترده‌ای در شناسایی و اندازه‌گیری‌های کمی و ثبت تغییرات انرژی هسته‌ها، اتم‌ها، یون‌ها و یا مولکول‌ها به کار می‌رود. پدیده‌هایی چون نشر، جذب و یا پخش تابش‌های الکترومغناطیس توسط ترازهای مختلف انرژی اتم‌ها یا مولکول‌های نمونه موجب چنین کاربردهایی می‌شود. کاربردهای عملی روش‌های طیف سنجی در مسائل شیمیایی متفاوت است اما وجه مشترک همه ی آنها بر هم کنش تابش‌های الکترومغناطیس با ترازهای کوانیتزه ی مواد است. تابش الکترومغناطیس نوعی انرژی است که به صورت جریانی از کوانتوم‌های انرژی به نام فوتون در فضا با سرعت نور حرکت کرده و اشکال متفاوتی چون نور مرئی و تابش گرمایی و …. دارد. البته اشکال غیر محسوس دیگری چون پرتو X ، فرابنفش و ریز موج نیز از انواع آن است. این امواج برای انتشار به محیط مادی نیاز ندارند و در خلأ نیز منتشر می‌گردند. با توجه به چنین ماهیتی است که شیمیدانان از این خواص برای تعیین ساختمان مولکولی، تجزیه‌های عنصری، یافتن ممان دو قطبی مغناطیسی و یا اثبات وجود یک پیوند شیمیایی بهره می‌گیرند.

در روش نشر شعله نمونه‌ای که به شعله وارد می‌شود ابتدا اتمی شده، سپس تعدادی از اتم‌های آن برانگیخته می‌شوند و شدت یک خط نشری حاصل از هر عنصر اندازه‌گیری می‌شود. از آنجایی که اغلب فلزات در لایه ظرفیت خود الکترون‌های آزاد دارند می‌توانند با دریافت انرژی شعله برانگیخته شده و در اثر بازگشت به حالت پایه طیف نشری خاص خود را ایجاد کنند. لذا این تکنیک می‌تواند کاربرد گسترده‌ای داشته باشد. کاربرد کمی این روش اهمیت بیشتری دارد زیرا مشکلاتی از قبیل همپوشانی فرکانس خطوط طیفی، تداخل‌های عنصری مختلف و طیف نشری زمینه اجزای شعله و اکسیدها کاربرد کیفی آن را کاهش می‌دهد.

طیف‌سنجی پلاسمای جفت‌شده القایی (Inductively Coupled Plasma) از جمله روش‌های طیف‌سنجی نشر اتمی است که در آن از طریق جریان الکتریکی برای تغییر میدان مغناطیسی متغیر با زمان برای ایجاد القای الکترومغناطیسی و پدیدآوردن محیط گرم پلاسما استفاده می‌شود اتم‌سازی در این روش به کمک پلاسمای تولید شده توسط یک گاز نجیب عمدتا آرگون و در موارد محدودی از گاز هلیوم صورت می‌پذیرد.